کرمان رصد - در سال‌های آغازین انقلاب اسلامی، سازمان منافقین با انجام ترور‌های کور علیه مردم و مسئولان، تلاش کرد پایه‌های نظام اسلامی را سست کند، اما ایمان و رهبری ملت ایران این توطئه‌ها را ناکام گذاشت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ انقلاب اسلامی ایران، در فرآیند تکوین و تثبیت خود، مراحل پرخطری را پشت سر نهاد. یکی از مراحل مهم و پرمخاطره، رویارویی مسلحانه جبهه ضد انقلاب با انقلاب اسلامی به سردمداری منافقین با حمایت آمریکا بود.
اعلام جنگ مسلحانه!
سازمان مجاهدین خلق در پایان خرداد 1360، پس از تصویب عزل بنی‌صدر به دلیل عدم کفایت وی در مجلس شورای اسلامی، در اطلاعیه‌ای به صورت رسمی مبارزه مسلحانه علیه جمهوری اسلامی را اعلام و از عصر سی‌ام خرداد همان سال، با بستن خیابان‌ها و به راه انداختن درگیری در تهران و چند شهر بزرگ، اقدامات مسلحانه را آغاز کرد.
حوالی 3 بعد از ظهر هشتم شهریور 1360
محمدعلی رجایی رئیس جمهور و محمدجواد باهنر نخست وزیر در حدود ساعت 3 بعد از ظهر روز یکشنبه 8 شهریور 1360 بر اثر انفجار بمب قدرتمندی که عامل نفوذی سازمان تروریستی منافقین در ساختمان نخست وزیری کار گذاشته بود، به شهادت رسیدند. عامل بمب گذاری مسعود کشمیری، نفوذی سازمان مجاهدین خلق، بود.
دفتر نخست وزیری محل برگزاری جلسه شورای امنیت کشور بود که با حضور رئیس جمهور، نخست وزیر، مسئولان رده بالای ارتش، سپاه، ژاندارمری و شهربانی و سایر نیروهای امنیتی برگزار می شد و حدود چهارده نفر در این جلسه شرکت داشتند.
انفجار دفتر نخست وزیری دو ماه پس از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت الله دکتر بهشتی و بیش از ٧٢ تن از چهره های سیاسی و اجرایی عضو حزب اتفاق افتاد.
تلقیِ مسعود رجوی درباره ترور!
رجوی جنایات حزب جمهوری و دفتر نخست وزیزی و ترورِ شهیدان بهشتی، رجایی و باهنر را در کنار ترور افرادی مثل صدوقی و هاشمی‌نژاد و ... به این شکل تفسیر می‌کرد که ما «مغزهای متفکر رژیم را از بین بردیم» و حالا که رژیم «بی‌سر» شده، می‌توانیم به پیکره‌اش حمله ببریم و آن را از پای درآوریم!
اتحاد شومِ «انحراف، التقاط و الحاد»
جریانهای تروریـستی دهه 6٠ به رغم تفـاوتهـای فکـری و عقیدتی اعم از انحراف، التقاط و الحاد، با یکدیگر در مرز مشترک با استکبار جهانی و براندازی و شکست نظـام جمهـوری اسـلامی، همسو شدند. این جریان ها به ویژه سازمان منافقین در تلاقی و هم پوشانی با مدارهای وسیع و قدرتمند خارج از کشور، با شدت و حجم بی سابقه ای، خشن ترین اقدامات تروریستی را از بدو شکل گیری نظام اسلامی، علیه ملت اعمال کرد.
در واقع این جریان های تروریستی با هدف قرار دادن چهره های شاخص و عناصر مؤثر و خدمتگزار نظام در تلاش بوده و هستند تا بنیان های فکری و نظریه پردازی، علمی، پژوهشی و نظامی انقلاب را از وجود افراد مؤثر و کارآمد خالی کنند تا با خلاء یاران اصیل انقلاب، نظام سیاسی ایران را با چالش کارگزان سیاسی روبرو سازند و در عرصه سیاست خارجی هم منجر به افزایش فشارهای بین المللی بر ضد کشور شوند.
دین و باورهای دینی؛ حلقه مفقوده محاسبات غلط دشمن
امام خمینی صبح روز نهم شهریور، در جمع اقشار مختلف مردم در حسینیه جماران، برای تسلّی جامعه نوپای اسلامی، ضمن یادآوری فرهنگ «شهادت و بندگی»، منطق ملت را منطق قرآن خواندند و با قرائت آیه «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ»، بر ناتوانی دشمنان در مقابله با ملتی که خود و همه چیزش را از خدا می‌داند و آرزویش حرکت به سوی محبوب است، تأکید کردند. ایشان افزودند چنین ملتی دلبسته شخص نیست که با رفتن اشخاص گرفتارِ تزلزل شود.
آنچه که 44 سال بعد، رهبر معظم انقلاب نیز در پیام خود خطاب به ملت ایران به مناسبت چهلمین روز شهادت جمعی از هم‌میهنان، سرداران نظامی و دانشمندان هسته‌ای در دفاع مقدس 12 روزه، یادآور شدند: آنچه استکبار جهانی و در رأس آن، آمریکای جنایتکار با آن مخالف است، همین دین شما و دانش شما است؛ با دین شما مخالفند، با این ایمان گسترده‌ی مردم مخالفند، با این اتّحادِ در زیر سایه‌ی اسلام و قرآن مخالفند.
فرجام سخن
جمهوری اسلامی ایران از اصلی ترین قربانیان تروریسم به ویژه در تاریخ معاصر به شمار می رود. از روزهای آغازین پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی، در کنار یکدیگر و در تقابل با انقلاب اسلامی ایستادند و اقداماتی هدفمند و متواتر از جمله ایجاد اغتشاش، ناامنی، تحریک و تحرکات قومی- نژادی و مذهبی، درگیری های مسلحانه و ترور را علیه کشور و ملت به اجرا در آوردند.
هدف تمامی راهبردها و اقدامات صورت گرفته علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، شکست انقلاب و هضم آن در نظام سلطه به سرکردگی آمریکا، بوده و هست. اما دین باوری، انسجام ملی و رهبری مقتدرانه، بر این محاسبات غلط آنان خط بطلان کشید و نظام جمهوری اسلامی در مسیر الهی خویش با صلابت و قاطعیت به حرکت پرشتاب خود استمرار بخشیده است.
نویسنده و پژوهشگر: فرشته مقدم