کرمان رصد - جیرفت - رنج محرومیت و نداشتن را کاملا حس کرده اما می‌گوید از نداری و معلولیت برای خودش کوهی از مشکل نساخت تا آنکه نتیجه‌اش را هم دید؛ حالا که نامش در جهان پرآوازه شده وقتی می‌خواهد توصیه‌ای کند باز به محرومیت‌هایش بازمی‌گردد و توصیه می‌کند مسئولان، استعدادهای مناطق محروم را ببینند و دریابند.

سعید افروز زاده 1370 در روستای آبشور بخش اسفندقه در شهرستان جیرفت استان کرمان، ورزشکار پارا دو و میدانی ایران در رشته پرتاب نیزه که موفق شد در مسابقات پارالمپیک 2020 توکیو با پرتابی به طول 40/05 متر رکورد جهان را بشکند و به مدال طلا دست یابد. وی نخستین ورزشکاری است که در این کلاس پرتابی بیش از 40 متر را به ثبت رسانده است. او همچنین در سه پرتاب ابتدایی خود نیز سه بار رکورد جهان را شکسته بود.
در خانواده‌ پرجمعیت سیزده نفره در شرایطی قد کشید که پدر کشاورزش باید پنج دختر و 6 پسرش را نان می داد، آن هم در روستایی محروم در جنوب استان کرمان؛ و سعید آنطور که می گوید از کمبودها و مشکلات زندگی‌اش گرفته تا معلولیت مچ هر 2 پایش چه‌ها که نکشید اما هرچه سختی بود از تلاشش دست نکشید و حالا دارد ثمر زحماتش را می چیند.
چندروز پس از آنکه افروز در میان استقبال پرشور و گرم مردم استان کرمان و نیز اهالی شهرستان جیرفت و روستای آبشور از توکیو به جمع خانواده بازگشت با خبرنگار ایرنا مستقر در ایرنا دفتر جیرفت گفت وگو کرده است؛ در این مصاحبه از رنج هایش در منطقه محروم که حتی پول رفت و آمد و تغذیه برای تمرین نداشته می گوید تا دوران زندگی پس از ورزشی‌اش؛ و البته می‌گوید که چطور توانست از پس مشکلات بر بیاید؛ معلولیت را نتوانستن ندید و چه شد که قهرمانی را به افتخار آورد.
مشکلات از وقتی خودش را شناخت
وی روز شنبه در این مصاحبه با اشاره به معلولیت خود گفت: از بدو تولد به صورت مادرزادی از مچ 2 پا معلولیت داشتم و از همان روزهای اول زندگی تا الان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده ام که هیچگاه فراموشم نخواهد شد.
افروز با بیان اینکه از کلاس پنجم تا مقطع دبیرستان برای تحصیل ترک خانه کرده است افزود: با توجه به شرایط دشوار گذران زندگی و معلولیتم، سختی های زیادی در این دوران متحمل شدم و نداشتن مسکن، معلولیت جسمی و مسائل مالی از جمله مهمترین مشکلاتم بود.
چطور از مرز فکری معلولیت رد شویم؟
از وی درباره نوع نگاه به معلولیت پرسیدیم که پاسخ داد: این موضوع به نگاه ما و چگونگی مواجهه و رفتار بستگی دارد؛ اگر هوشیارانه عمل کنیم، می توان معلولیت را مدیریت کرد.
افروز افزود: نباید در این شرایط(معلولیت) کوه مشکلات برای خودمان بسازیم؛ حالا که به گذشته نگاه می کنم می بینم می توانیم معلولیت را هم به فرصت تبدیل کنیم تا بتوانیم ارزش های درونی خودمان را به همگان نشان دهیم و اینجاست که از مرز فکری معلولیت رد شده ایم و به موفقیت رسیده ایم.

مناطق محروم مملو از استعداد است
دارنده مدال طلای رقابت های پارالمپیک توکیو از جمله بزرگترین مشکلات ورزش حرفه ای و شخصی خود را حمایت های مالی برشمرد و گفت: البته هیچکس بدون گذراندن سختی به موفقیت نرسیده لذا من هم از این قاعده مستثنا نیستم و با مشکلات زیادی مواجه بودم.
وی افزود: از یک منطقه با امکانات حداقلی به اینجا رسیدم و همیشه هزینه های رفت و آمد، تغذیه و نبود فضای سبز مناسب تمرین برای من مشکل ساز بوده است.
افروز در ادامه توجه بیشتر مسئولان به مناطق محروم و استعدادهای این مناطق را خواستار شد و گفت: اگرچه از حمایت های همه مسئولان استان کرمان تشکر می کنم اما باید استعدادهای مناطق محروم را دید و به آنها توجه کرد.
وی تصریح کرد: استعدادهای زیادی در مناطق محروم جنوب کرمان وجود دارد که اگر یک اتحاد تشکیل شود و امکانات ورزشی بیشتری در اختیار این ورزشکاران قرار گیرد، به طور حتم ورزشکاران بیشتری از این مناطق به دنیا شناخته خواهند شد.
آشنایی با ورزش
این ورزشکار آشنایی خود با ورزش جانبازان و معلولان را از سال 1396 عنوان و بیان کرد: تابستان همان سال بود که با رشته دو و میدانی آشنا شدم و تمرینات تخصصی‌ام را زیر نظر مربی‌ام آقای شاهرخی شروع کردم.
وی با بیان اینکه اولین قهرمانی اش در مسابقات قهرمانی کشور سال 1397 تهران بود اظهارداشت: در این مسابقه به مقام سوم دست یافتم که نقطه آغاز قهرمانی ورزشی ام بود.
افروز اولین مسابقه برون مرزی خود را سال 1399 در مسابقات بین المللی امارات اعلام کرد و گفت: در این مسابقات موفق به کسب مدال نقره شدم.
وی تشریح کرد: ذهنم همیشه کنجکاو بود و فکر می کردم روزی فردی موفق خواهم شد اما نمی دانستم در چه زمینه ای این اتفاق خواهد افتاد که خدا را شکر این موفقیت در ورزش بود زیرا علاوه بر کسب موفقیت خودم سبب به اهتزاز درآمدن پرچم کشورم در دنیا شدم.
افروز افزود: خوشحالم که با برافراشتن پرچم جمهوری اسلامی ایران دل میلیون‌ها نفر از هموطنانم را خوشحال کردم.
وی آرزوی قلبی خود را ظهور امام زمان عنوان و بیان کرد: امیدوارم روزی برسد همه کسانی که می خواهند کار بزرگی انجام دهند مخصوصاً افرادی که از یک منطقه محروم هستند بدون هیچ مانعی بتوانند به چیزی که علاقه دارند و می‌خواهند انجام دهند، برسند.
تجربه های توکیو و برنامه های پیش رو
افروز در ادامه در پاسخ به خبرنگار ایرنا مبنی بر حال و هوای مسابقات پارالمپیک توکیو و تجربه هایی که از آن به دست آورده گفت: آب و هوای توکیو با توجه به پیش بینی هایی که شده بود، پیش نرفت ولی خوشبختانه همه چیز به نفع ما بود و توانستم کمتر از چهار روز خودم را با آنجا وفق دهم و مشکلی پیش نیاید.
وی با بیان اینکه قبل از مسابقه استرس و اضطراب زیاد داشتم افزود: مدام فکر می کردم فردا چه خواهد شد و چه مدالی کسب می کنیم ولی با همه این افکار، ذهنم می گفت تاریخ‌ساز خواهم شد و رکورد جهان را خواهم زد.
افروز با بیان اینکه بعد از قهرمانی اشک شوق ریخته و به شکرانه آن سجده شکر به جا آورده گفت: مدالم را به رهبر عزیزم، سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، شهدا، مردم عزیز و خانواده ام تقدیم کردم.
وی تصریح کرد: لحظه ای که رکورد جهان را شکستم و مدال را گرفتم، وصف شدنی نیست؛ خیلی برایم لذتبخش بود و از این بابت خداوند را شاکرم.
قهرمان پارالمپیک توکیو در ادامه درباره برنامه های پیش رویش گفت: بعد از یک استراحت کوتاه تمرینات تخصصی را شروع می کنم تا بتوانم در مسابقات پاراآسیایی چین و جهانی ژاپن و در نهایت مسابقات پارالمپیک 2024 پاریس بهترین عملکرد را داشته باشم.
وی افزود: امیدوارم مدال‌های بیشتری را به مردم کشورم تقدیم کنم؛ این المپیک باعث شد تجربیات بیشتری کسب کنم.
افروز بیان کرد: در مسابقات توکیو با خصوصیات یک ورزشگاه حرفه‌ای بیشتر آشنا شدم و از لحاظ روحی و ذهنی مطمئناً قوی‌تر شدم؛ حالا می دانم که بیشتر باید تمرین کنم، انگیزه بیشتر و همیشه نگاه مثبتی به سمت پیشرفت داشته باشم.
وی اظهار داشت: اگر ما ورزشکاران به مسابقات بیشتری اعزام شویم به لحاظ روحی و روانی تقویت می شویم که این خودش یک برگ برنده در رقابت هایی همچون المپیک است.
افروز در پایان مصاحبه خود اصرار داشت که از مسئولان کمیته ملی پارالمپیک، فدراسیون جانبازان معلولان و مسئولان استان کرمان و منطقه جیرفت و اسفندقه تشکر کند؛ وی در ادامه از چند نفر هم نام برد و گفت: در مسیر کسب موفقیت هایم مربی دلسوزم سید مهدی شاهرخی، خانواده و اسپانسرهای شرکت معادن اسفندقه بویژه مهندس مظفری و مهندس نهاوندیان حمایت های زیادی داشتند.
شهرستان جیرفت در 238 کیلومتری جنوب مرکز استان کرمان قرار دارد.
برچسب‌ها
کرمان وزارت ورزش و جوانان دوومیدانی جیرفت المپیک توکیو