بزرگنمايي:

کرمان رصد - ایسنا/کرمان یک دکترای اقتصاد انرژی معتقد است: اگر بخواهیم جایگاهی در بازارهای انرژی داشته باشیم باید دیپلماسی اقتصادی و سیاسی و روابط مان با قدرت های اقتصادی خوب باشد.

دکتر "زین‌العابدین صادقی" دانشیار اقتصاد انرژی دانشگاه شهید باهنر کرمان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره فرصت ها و چالش های فراروی ایران در حوزه دیپلماسی انرژی گفت: با توجه به شیوع پاندمی کرونا در جهان در ابتدا نگاهی به میزان مصرف انرژی می اندازیم، سرانه مصرف انرژی های اولیه دنیا در سال 2019 هر نفر حدود 75.4 گیگا ژول انرژی مصرف کرده در صورتی که این عدد در سال 2020 حدود 71.4 گیگاژول بوده، بنابراین کرونا سبب شده نرخ رشد مصرف سرانه حدود 5.5 کاهش پیدا کند.
وی با اشاره به سرانه مصرف انرژی های اولیه در ایران اظهار کرد: در ایران در سال 2019 حدود 144.4 گیگا ژول و در سال 2020 حدود 143.2 گیگا ژول بوده است این بدان معنی است که مصرف انرژی در کشور حدود 1.1 درصد کاهش داشته است بنابراین کاهش مصرف انرژی در ایران در این بازه کمتر از متوسط جهان و خاورمیانه بوده است.
صادقی افزود: پاندمی کرونا باعث شده که مصرف انرژی در دنیا به شدت کاهش پیدا کند و اگر این مورد را در کنار آلودگی قرار دهیم، به این نتیجه می رسیم که آلودگی دنیا حدود 6.3 درصد کاهش پیدا کرده و گفتنی است که آلودگی دنیا در سال 2019 حدود 34 هزار و 39.8 میلیون تن و در سال 2020 حدود 31 هزار و 983 میلیون تن بوده است. کاهش انتشار کربن ب دلیل کووید 19 به اندازه 6.3 درصد بوده است
چالش ها و فرصت های دیپلماسی گاز
وی ادامه داد: آلودگی در خاورمیانه در سال 2020 نسبت به سال 2019 حدود چهار درصد کاهش یافته و متاسفانه در ایران آلودگی افزایش نیز پیدا کرده است. شدت آلودگی به ازای هر گیگاژول برای ایران 4.5 برای عربستان 1.8 و متوسط خاورمیانه برابر 2.9 به ازای هر گیگاژول است.
صادقی بیان کرد: براساس یک اصل ترمودینامیکی، بخشی از انرژی مصرفی تبدیل به ضایعات می شود اینکه مصرف انرژی ما خیلی زیاد و آلودگیمان نیز نسبت به کشورهای خاورمیانه خیلی بیشتر است نشان می دهد که فناوری تقاضا کننده حامل های انرژی در ایران بسیار پایین است.
وی ایران را جزو کشورهای دارای بیشترین ذخایر گاز دانست و عنوان کرد: ذخایر کشف شده گاز در ایران حدود هزار و 133.6 تریلیون فوت مکعب است که حدود 17 درصد گاز دنیا را به خودش اختصاص داده است. کشور روسیه با 37.4 تریلیون مترمکعب با دارا بودن 19.9 درصد سهم گازهای جهان در رتبه اول و ایران در رتبه دوم قرار دارد.
این دکترای اقتصاد ذخایر گاز را یکی از پتانسیل های دیپلماسی انرژی کشور اعلام کرد و افزود: از ذخایر گاز به تنهایی نمی توان به عنوان یک فرصت نام برد و بلکه باید از تکنولوژی برای صادرات استفاده کنیم که این تکنولوژی ها شامل؛ LNG (تبدیل گاز به مایع و صادرات آن با کشتی)، انتقال از طریق خط لوله و تبدیل گاز به فراورده های نفتی است.
وی در اختیار نداشتن دو روش اصلی صادرات گاز را از چالش های دیپلماسی انرژی در حوزه گاز نام برد و به ایسنا گفت: برخی تبدیل گاز به برق را یک روش مناسب می دانند با این دلیل که ارزش افزوده بیشتری دارد اما این روش آلودگی در بر دارد لذا این روش با توجه به وضعیت کشور اصلا مطلوب نیست.
صادقی تاکید کرد: چالش اصلی کشور این است که ذخایر دارد اما روش صادرات نداریم که یکی از بهترین راهکارها استفاده از سرمایه گذاری مستقیم خارجی است. کشور ترکیه منبع گازی که مصرف کند ندارد (هر چند یکسری کشفیاتی در چند سال اخیر داشته است) اما باوجود نداشتن گاز با استفاده از نقش سیاسی و ژئوپولوتیک خود، در چند سال آینده به هاب انرژی اروپا تبدیل می شود.
وی با بیان این مطلب که ایران از نقشه تجارت گاز دنیا به دلیل تحریم ها حذف شده، اظهار کرد: اکنون کشور آذربایجان از طریق سرزمینی تصرفی از ارمنستان گاز خود را به ترکیه صادر می کند و مقرر بود ایران گاز خود را به کشورهای هند و پاکستان و چین صادر کند که ترکمنستان این فرصت را از ایران گرفت به طوری که در حال حاضر ترکمنستان، گاز خود را به هند و پاکستان صادر می کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان افزود: طالبان نیز تعهد کرده اند که به خط لوله ای که از طریق ترکمنستان به کشور پاکستان می رود، کاری نداشته باشند.
وی با اشاره به آمار میزان صادرات گاز کشورهای همجوار ایران، بیان کرد: در سال 2020 کشورهای آذربایجان 13.6 میلیارد مترمکعب، قزاقستان 14 میلیارد مترمکعب، روسیه 197 میلیارد مترمکعب، ترکمنستان 31 میلیارد متر مکعب، ازبکستان 4 میلیارد متر مکعب، قطر 21 میلیارد مترمکعب و ایران 16 میلیارد مترمکعب گاز صادرات داشته اند.
صادقی افزود: ایران باوجود آنکه رتبه دوم ذخایر گاز جهان را دارد اما سهم تجارت گاز ما از کشور ترکمنستان و قطر که کشورهای کوچکی هستند کمتر است بنابراین تاکید می کنم چالش اساسی دیپلماسی انرژی ایران این است که در معادلات دنیا به دلیل تحریم ها و عدم دسترسی به فناوری مرتبط با استخراج و صادرات گاز کنار گذاشته شده ایم.
وی به دولت سیزدهم توصیه کرد: براساس توافقات بین المللی که انجام می دهید باید ایران را وارد معادلات انرژی دنیا کنید تا بتوانیم سهم به حق خود را از این صنعت بگیریم.
این دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان افت دبی تولید گاز را یکی دیگر از چالش های دیپلماسی انرژی دانست و بیان کرد: بعد از برجام توافقاتی با کشور فرانسه داشتیم و مقرر شد که فرانسه با سرمایه گذاری در پارس جنوبی، دبی گاز را افزایش دهد اما به دلیل تحریم ها این قرارداد اجرایی نشد. در زمستان سال گذشته با افت دبی گاز شاهد خاموشی هایی بودیم و این مهم در زمستان پیش رو نیز دور از انتظار نیست.
وی افزود: فناوری افزایش دبی گاز در اختیار کشورهای محدودی از جمله آمریکا، نروژ و فرانسه است لذا دولت آقای رئیسی باید به این موضوع نیز به صورت منطقی ورود پیدا کنند.
صادقی با بیان اینکه ایران در استخراج نفت در عمق های زیاد مشکل دارد، مطرح کرد: عید امسال کشور آذربایجان با استفاده از فناوری یک میدان نفت و گاز در حدود 110 کیلومتری پایتختش باکو پیدا کرده و این در حالی است که ایران به دلیل عدم داشتن فناوری استخراج از عمق های زیاد هنوز یک بشکه نفت از خزر برداشت نکرده است. در صورتی که دو میدان انرژی در چالوس و گرگان کشف شدند که ما نه سرمایه و نه فناوری استفاده از این دو میدان را نداریم.
وی ادامه داد: کشور عمان قراردادهایی برای اکتشاف نفت و گاز با شرکت BP در کف دریای عمان منعقد کرده‌است، باید بدانید که سهم مساحت کف دریای ایران از دریای عمان و خلیج فارس بسیار زیاد است.
این دکترای اقتصاد قیمت تمام شده برق را بیشتر از قیمتی که مردم برای مصرف آن پرداخت می کنند، دانست و تولید برق را زیان ده می داند و در ادامه عنوان کرد: قیمت گذاری انرژی باید به گونه ای باشد که تا تداوم سرمایه گذاری در این صنعت را ایجاد کند که متاسفانه در کشور ما این موضوع رعایت نمی شود.
پتانسیل های استان کرمان در تولید انرژی
وی انرژی های تجدیدپذیر را یک فرصت بسیار بزرگ برای کشور دانست و بیان کرد: ایران در زون آفتاب دنیا است و در استان کرمان حدود 3200 ساعت از 8600 ساعت سال آفتاب دارد که می توانیم برق زیادی تولید کنیم و حتی کانون های بادی خوبی در استان کرمان است و براساس اطلس بادی جهان کانون جدید در شهرستان قلعه گنج وجود دارد که می توانیم از آنها تولید برق کنیم و باید مدنظر داشت که تولید برق از انرژی بادی ارزان تر از انرژی خورشیدی است.
صادقی با ابراز تاسف از اینکه ایران از انرژی خورشیدی بهره زیادی نمی برد، پیشنهاد کرد: با مکان یابی درست در استان کرمان منطقه ویژه تولید انرژی های تجدیدپذیر ایجاد کنیم و مشوق هایی برای جذب سرمایه گذار نیز در نظر بگیریم.
وی در ادامه به ایسنا گفت: متاسفانه خاموشی های زیاد به صنعت ما ضرر می زند، شاهد بودیم که در تابستان امسال این خاموشی ها چقدر قیمت سیمان را افزایش داد.
پرداخت بخشی از ناکارایی صنعت خودروسازی از بیت المال
این دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان در پاسخ به این سوال که توصیه شما به دولت سیزدهم برای برون رفت از مشکل انرژی چیست؟ گفت: واقعی کردن قیمت حامل های انرژی یکی از راهکارهاست اما در مقابل آن نیز باید قیمت تکنولوژی که انرژی را مصرف می کند نیز واقعی کنیم به طورمثال وقتی قیمت بنزین را مطابق قیمت بنزین کشورهای حاشیه خلیج فارس می کنیم باید همان خودرویی که در کشوری مثل قطر مردم استفاده می کنند بدون هیچ تعرفه ای وارد ایران کنیم اما وقتی ما یک پراید با قیمت یک ماشین مدل بالای در سایر کشورها را به مردم عرضه می کنیم نباید قیمت واقعی انرژی را از آنها بگیریم.
وی افزود: عملا دولت بابت ناکارایی صنعت خودرو یارانه به مصرف کننده می دهد، یعنی صنعت خودروی کشور بخشی از ناکارایی خود را از طریق یارانه‌ای که دولت می دهد جبران می کند و اگر یارانه بنزین برداشته شود، مصرف کننده سوار پراید 120 میلیونی نخواهد شد.
صادقی بر لزوم اصلاح فناوری لوازم خانگی تاکید کرد و افزود: در بخشی از صنعت تولید لوازم خانگی رقابت وجود دارد زیرا مقداری از نیاز بازار از طریق قاچاق یا واردات، وارد کشور می شود و مصرف کننده وسیله ای که نشان A+ دارد خریداری می کند و باید توجه داشت که نشان B روی کالاهای ایرانی B واقعی نیست، چه بسا C باشد.
وی تاکید کرد: به تناسب واقعی کردن قیمت انرژی باید بهره وری کالاهایی که انرژی مصرف می کنند را بالا ببریم و تولید کالا را در کشور رقابتی کنیم.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان مطرح کرد: یارانه دولت، بهای ناکارایی صنعت خودرو و سایر صنایع مصرف کننده انرژی است.
وی درباره فرصت ها و چالش های ژئوپلیتیک ایران در بازارهای گاز طبیعی نیز به ایسنا گفت: دارا بودن ذخایر عظیم گاز، استقرار ایران در دالان شمال به جنوب دنیا، همسایگی با کشور نوظهور هند و همچنین با توجه به این مهم که آفریقا در آینده نه چندان دور یکی از قطب های مصرف کننده انرژی است از جمله فرصت های کشور در این زمینه هستند.
صادقی یکی از اهداف قرارداد 25 ساله چین با ایران را تامین انرژی ارزان برای صنایع اش در آفریقا دانست و در ادامه نداشتن تکنولوژی صادرات گاز، عدم افزایش دبی گاز از میدان پارس جنوبی، نداشتن فناوری استخراج گاز از عمق های بالاتر از عمق فلات قاره که منجر به کاهش برداشت از منابع مشترک می‌شود را از جمله چالش های ژئوپلیتیک در بازار گاز طبیعی برشمرد.
عبور کشورهای دنیا از نفت
وی در پاسخ به این سوال که فرصت های دولت جدید در بحث نفت چیست؟ گفت: کشورهای دنیا از نفت عبور کرده اند زیرا فراورده‌های نفتی بیشتر در حمل و نقل استفاده می‌شود و امروز خودروی برقی تولید می شود و تا سال 2030 بسیاری از کشورها صنعت خودروی بنزینی خود را از رده خارج می‌کنند و اکنون کشور آلمان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خودروهای برقی است.
این دکترای اقتصاد ادامه داد: آلودگی نفت زیاد است به طوری که میزان آلودگی نفت 1.5 برابر گاز هست بنابراین بعید می دانم که فرصتی در حوزه نفت در آینده برای کشور وجود داشته باشد و اگر میزان مصرف بنزین در کشور همچنان ادامه داشته باشد شاید در آینده ما نفتی برای صادرات نداشته باشیم.
آیا ایران به ورشکستگی آبی رسیده است؟
وی در پاسخ به این سوال که آیا ایران در حوزه آب ورشکست شده است، بیان کرد: در ایران مدرنیته با پول نفت ایجاد شد و همراه با ورود مدرنیته شاهد تغییر ساختار در کشور بودیم و این تغییر ساختار، فناوری استفاده و استحصال آب را عوض کرد و از قنات به سمت حفر چاه نیمه عمیق و عمیق رفتیم از طرف دیگر در تولید محصولات کشاورزی نیز مزیت رقابتی نداریم.
دکتر صادقی ادامه داد: بلندپروازی ها در سیاست های کشور به طور مثال خودکفایی در تولید برخی از محصولات کشاورزی مثل گندم با هزینه فرصت بالا نیز وجود داشت بنابراین بخش عمده این چالش مربوط به دلایل ذکر شده و بخش دیگر آن به تغییرات اقلیمی برمی گردد.
وی بخش عمده بحران آب در ایران را مربوط به الگوی کشت دانست و اظهار کرد: بیش از 80 درصد آب را در بخش کشاورزی صرف می کنیم که بیشتر محصولات تولیدی بهره‌وری نسبی لازم را ندارند.
این دکترای علوم اقتصادی مطرح کرد: اگر به دنبال حل مشکل آب در آینده هستیم باید در ابتدا بخش کشاورزی را به سامان کنیم و به سمت کشت فراسرزمینی سوق یابیم و کشورهای آفریقایی برای این مهم بسیار مناسب هستند اما اگر روند کنونی را بخواهیم ادامه دهیم قطعا سال آینده بسیاری از مناطق کشور دچار ورشکستگی آبی می شوند.
این دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان بیان کرد: در سال 92 در یک پایان نامه با عنوان مقایسه اقتصادی شیرین کردن آب خلیج فارس با استفاده از انرژی های نو و فسیلی با دلار 3200 تومان، قیمت تمام شده هر مترمکعب آب 2800 تومان در جزیزه قشم انجام شد اما در سال 1399 پروژه انتقال آب از خلیج فارس به منطقه گل گهر سیرجان رسید که یکی از مسئولین استان قیمت هر مترمکعب آب را یک یورو اعلام کرد لذا یک ناهماهنگی بین ارزش آب در استان کرمان و تمام کشور می بینیم که چون در بخش معدن می خواهند از رانت منابع هرچه سریعتر استفاده کند حاضرند هر مترمکعب آب را به قیمت 32 هزار تومان خریداری کند و همین یک متر مکعب در بخش مصرفی خانوار 400 تومان است.
وی با بیان اینکه باید آب را به بخش های ببریم که از لحاظ اقتصادی ارزش افزوده بالایی داشته باشند، معتقد است: ایران به ورشکستگی آبی نرسیده است.
سهم ایران در اقتصاد دریا چقدر است؟
این دکترای علوم اقتصادی عنوان کرد: در اقتصاد و تجارت جهانی در دهه‌های اخیر 90 درصد از کالاهای تجاری جهان بین کشورها از طریق دریا حمل‌ونقل می‌شود که رقمی بیش از 9.5 میلیارد تن در سال را نشان می‌دهد.
وی ادامه داد: میزان سواحل ایران 5789 کیلومتر است که در حدود 4900 کیلومتر در جنوب و 889 کیلومتر در شمال کشور گسترده شده است.
صادقی اظهار کرد: علاوه بر این وجود منابع غنی نفت و گاز در خلیج فارس و دریای عمان، هوای معتدل در پاییز و زمستان در سواحل خلیج فارس و سواحل مکران و پتانسیل تولید انرژی نو از جمله انرژی جذر و مد، امواج، انرژی بادی در این مناطق و عبور سالانه حدود 10 هزار شناور از تنگه هرمز، بحث بانکرینگ(سوخت رسانی دریایی) پتانسیل‌های خلق ثروت بالایی را به این مناطق داه‌است. استفاده از این مزیت‌ها می‌تواند درآمدزایی و ارزآوری بالای را برای کشور بهدنبال داشته باشد.
وی ادامه داد: طبق گزارش‌های بین‌المللی در حوزه اقتصاد دریا حجم اقتصاد دریا در جهان را در سال‌های اخیر به طور میانگین سالیانه همواره بیش از 1000 میلیارد دلار گزارش می‌دهند. در حالی که با محاسبات ساده سهم کشور ایران کمتر از یک درصد این رقم است و به‌طور کلی سهم اقتصاد دریا در تولید ناخالص ملی در حال حاضر حدود دو درصد است و باور جدی صاحبنظران توسعه این است که این سهم تا سه الی چهار برابر قابل افزایش است.
این دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان تاکید کرد: قابل توجه است که محدوده‌های شهری و روستایی و تاسیسات بندری و نظامی فعلی کشور، فقط پنج درصد سواحل را به خود اختصاص داده و 95 درصد ظرفیت ساحلی کشور، بدون استفاده باقی‌مانده است.
وی اضافه کرد: در صورتی که بر اساس آمار بین‌المللی کشورهایی مانند دانمارک، مالت حدود 100 درصد جمعیت‌شان در مناطق ساحلی زندگی می‌کنند، این رقم برای کشور ترکیه حدود 55 درصد است. به عبارت بهتر اکثر کشورهای دارای سواحل سعی کرده اند قطب‌های جمعیتی خود را در سواحل ایجاد نمایند، امروزه 7 استان ساحلی با دارا بودن 24.2 درصد از مساحت کشور 22.6 درصد از جمعیت کشور را در خود جای داده که از این میزان تنها 9 میلیون نفر یعنی حدود ده درصد از جمعیت کشور در حاشیه سواحل مستقر شده‌اند که البته نحوه توزیع جمعیت ساحلی که منجر به اشباع جمعیتی در حاشیه دریای خزر و خالی از سکنه بودن بخش وسیعی از حاشیه دریای عمان ، قابل توجه است. افزایش جمعیت در این مناطق ضمن ایجاد توسعه اقتصادی افزایش ضریب امنیت را به دنبال دارد.
صادقی بیان کرد: بر اساس آمار سازمان خواربار جهانی کل صید ایران 224740 تن با جمعیت 80 میلیون نفر درحالی کشور امارات با جمعیت 9.346 میلیون و سواحل کمتر، 47766 تن صید کرده‌اند. یعنی کشور ما در سال 2010 به صورت سرانه 2.9 کیلوگرم صید کرده‌است در صورتی که کشور امارات در سال 2010 به صورت سرانه 5.11 کیلوگرم صید کرده‌است. بنابراین برای بحث آب باید بازآمایشی از فعالیت‌های اقتصادی بر اساس پتانسیل‌های مذکور و فرصت‌های استفاده نشده سواحل بر اساس دسترسی ارزان به اولویت بیشترین ارزش افزوده باید مد نظر برنامه‌ریزان قرار گیرد.
وی با بیان این مطلب در بازآمایش آب، دسترسی به آب و استفاده از آب در جایی که ارزش افزوده بالایی دارد ر باید مورد توجه قرار دهیم، عنوان کرد: قبل از انقلاب مقرر بود که فولاد مبارکه اصفهان در بندرعباس احداث شود اما به دلیل نفوذ اصفهانی ها در ساختار دولت این فناوری به اصفهان منتقل شد و طبق گفته صاحب‌نظران صنعت فولاد هزینه حمل این فناوری از بندرعباس به اصفهان دو برابر قیمت فناوری شده است حال باید آب مور نیاز فولاد مبارکه اصفهان را نیز خلیج فارس تامین کند، چه منطقی برای احداث صنایع آب بر در استان هایی که با بحران آب مواجه اند، وجود دارد؟
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از 199 کارخانه آب شیرین کن در منطقه ما موجود و هر ساله در حال افزایش است، بیان کرد: ظرفیت کل آب شیرین کن 5000 میلیون مترمکعب در سال است، که به معنی کمی کمتر از نصف (%45) تولید در سراسر جهان است.
وی افزود: تولیدکنندگان اصلی در منطقه خلیج فارس؛ امارات متحده عربی ( 35 درصد از ظرفیت نمک زدایی در سراسر جهان)، عربستان سعودی ((34 درصد) که 14 درصد را می‌توان به منطقه‌ای از خلیج فارس و 20 درصد از دریای سرخ نسبت داد، کویت (14 درصد)، قطر(8 درصد) ، بحرین ( 5درصد) و عمان (4 درصد) است.
صادقی ادامه داد: همچنین ظرفیت کل آب شیرین کن در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از 3000 میلیون مترمکعب برای هر سال، در سال 2000 به حدود 5000 میلیون مترمکعب برای هر سال تا سال2012 و حدود 9000 میلیون مترمکعب برای هرسال تا سال 2030 می رسد.
وی تاکید کرد: شخصا با انتقال آب از خلیج فارس مخالف هستم زیرا باتوجه به برداشت کشورهای حاشیه خلیج فارس از این منبع و احداث سد در ترکیه که منجر به کاهش ورودی آب به خلیج فارس شده است، لذا هرچه برداشت آب از خلیج فارس بیشتر شود، شوری آن افزایش پیدا می کند بنابراین همانطور که اکنون خشکی هورالعظیم را می بینیم چند سال دیگر شوری خلیج فارس را و در نتیجه نابودی این اکولوژی را خواهیم دید.
این دکترای اقتصاد انرژی با تاکید برآنکه مدیریت مصرف آب و انرژی را باید به مردم آموزش دهیم، اضافه کرد: بهترین راه حل شیرین سازی دریای عمان است زیرا به اقیانوس وصل است و متاسفانه شاهد سهم خواهی برخی از شهرها از خط لوله خلیج فارس هستیم. اگر این سهم خواهی بخواهد اجرا شود باید قیمت آب انتقالی از خلیج فارس واقعی شود. از هر 100 لیتر آبی که در منازل مصرف می شود حدود 80 لیتر آن به فاضلاب ریخته می شود.
وی اظهار کرد: امسال 42 میلیارد تومان در شهر کرمان هزینه شد تا بخشی از کمبود آب در پیک مصرفی جبران شود اما اگر ما برنامه ریزی کنیم که به هر خانواده ای یک ماشین لباس شویی و ظرف شویی بدهیم چقدر می تواند در مصرف آب کمک کند یا اسپلیت بهینه تولید کنیم و با قیمت ارزان در اختیار مصرف کنندگان قرار دهیم. برخی معتقدند که مصرف برق افزایش پیدا می کند در پاسخ به آنها می گویم که برق را می توان تولید کرد آیا آب شرب مصرفی کولرها را که قابل توجه هست را نیز می توان تولید کرد؟
صادقی در پاسخ به این سوال که جایگاه آینده ایران در بازارهای انرژی را چگونه ارزیابی می کنید اصلا ایران در این بازارها حرفی برای گفتن دارد؟ به ایسنا گفت: ایران پتانسیل و استعداد برای جایگاه خوب دارد اما باید امکانات و فناوری باشد تا این پتانسیل و استعداد بالقوه را بالفعل کند.
وی با طرح این سوال که کشور ما از تغییرات اقلیم چقدر استفاده می کند؟ اظهار کرد: جایگاه ایران در بازارهای انرژی در آینده به شرط فراهم کردن ابزارهای مورد نیاز مطلوب خواهد بود. ابزار همان فناوری است که در دست کشورهای پیشرفته است لذا می توان از طریق حل مسئله هسته‌ای تعامل با دنیا و با دعوت از ایرانیان مقیم خارج از کشور تا فناوری در اختیار ما قرار دهند تا استعدادها را شکوفا کنیم. قطر امروزه به مدد استفاده از فناوری‌های پیشرفته در پرتو تعامل با دنیا با برداشت بیشتر از منبع پارس جنوبی نسبت به ما ضمن افزایش رفاه مردم خود با پول ناشی از این مهم در سیاست منطقه‌ای هم گوی سبقت را ربوده ‌است.
این دکترای اقتصاد ادامه داد: وارد کردن فناوری نو و بهینه استخراج، تولید، انتقال و ... انرژی یکی از سیاست های اصلی ما در آینده باید باشد و چندین دانشمند عالی رتبه جهان در حوزه انرژی، ایرانی هستند همچنین فارغ التحصیلان فنی خوبی در کشور داریم که به خارج کشور مهاجرت کرده یا در حال رفتن هستند که می توانیم از این ظرفیت استفاده کنیم.
وی در پایان با بیان اینکه هر کیلو وات تولید انرژی نو می تواند زمینه اشتغال 3 تا 5 تحصیلکرده را فراهم کند، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم جایگاهی در بازارهای انرژی داشته باشیم باید دیپلماسی اقتصادی و سیاسی و روابط مان با قدرت های اقتصادی خوب باشد.
انتهای پیام