بزرگنمايي:

کرمان رصد - مرداد ماه سالگرد شهادت سرداری است که زندگی را با بندگی خالصانه گذراند و بارها مشمول امدادهای غیبی الهی شد.
به گزارش خبرنگار از کرمان؛ بزرگداشت برادران شهید علی آقا و محمود ماهانی، یکشنبه شب(8مرداد) در محل معراج شهدای کرمان برگزار شد.
گفت: پیکر پاک او 11 سال پس از شهادت تفحص و خاکسپاری شد و الان از برکات گلزار شهدای کرمان است و حاج قاسم گفته بود هر گاه دلم می گرفت، علی آقا را در واحد مخابرات پیدا می کردم و می گفتم برای ما روضه حضرت زهرا بخوان که گریه کنیم و آرامش بگیریم و دنبال کارها بدویم.
وی ادامه داد: شب 8 مرداد سال 62 وقتی حاج قاسم متوجه می شود علی آقا ماهانی به خط مقدم رفته است، علیرضا رزم حسینی را دنبال او می فرستد، علی آقا می گوید دیگر دست خودم هم نیست که برگردم باید بروم.
سردار حسنی سعدی افزود: مرتضی عسکری از آزادگان عملیات والفجر 3 می گوید دشمن جلوی مواضع خود کانال هایی حفر کرده و روی آن قیر و گازوئیل و بنزین می ریخت و آن را موقع حمله آتش می زد؛ رزمندگان برای عبور از این کانال باید نردبان آلومینیومی تهیه می کردند؛ آن روزها هوا آنقدر در مهران گرم بود که بچه ها قمقمه و اسلحه را به زحمت حمل می کردند، برای همین یک نفر حاضر نشد نردبان را بردارد اما علی آقا با یک دست فلج شده در جنگ و با پای مجروح آن را برد.
وی در خصوص اخلاص مثال زدنی شهید علی آقا ماهانی بیان کرد: پاشنه پا علی آقا در عملیات کلاً از بین رفته بود اما اخلاص او آنقدر بالا بود که تخته ساییده ای را در کفش خود جا داده بود تا صاف راه برود و دست مجروح خود را در جیب لباس می کرد تا کسی متوجه نشود.
مدیرگلزار شهدای کرمان با بیان اینکه علی آقا ماهانی از اولیای خدا بود که حتی قبل از انقلاب نیز به عنوان فردی بسیار انقلبای شناخته می شد؛ گفت: مادر شهید می گوید یک روز شمردم دیدم 20 بار به اتاق رفت و آمد کردم و علی آقا هر دفعه از جای خود بلند شد و تمام قد در برابرم ایستاد.
وی افزود: از پدر شهید نقل از شبی که علی آقا به دنیا آمد، هیچ چیز در خانه نداشتیم، چادرشبی را برداشتم و به قصد فروش آن بیرون رفتم تا با پول آن چیزی تهیه کنم که در بین راه آقایی 100 تومان پول به من داد و گفت برو کارت را حل کن و من هیچگاه نفهمیدم که او که بود.
سردار حسنی سعدی با اشاره به اینکه علی آقا ماهانی حتی یک ریال حقوق نگرفت و وقتی در عملیات از ناحیه فک مجروح شده بود و نمی توانست غذا بخورد؛ نان خشک ها را خیسانده بود و آن را از طریق نی می خورد؛ اظهار کرد: در مقطعی بیمارستان تهران بستری بود و می خواسته به کرمان بیاید اما هیچ پولی نداشت؛ پرستارش می گوید دیدم آقایی وارد اتاق او شد و دقیقاً به اندازه کرایه تهران- کرمان به او پول داد و سریع رفت؛ دنبال آن آقا دویدم و از هر که پرسیدیم گفتند نمی شناسیم در حالیکه عطر وجودش بیمارستان را گرفته بود.
وی افزود: خود علی آقا ماهانی می گوید برادرم محمود از همان اول زرنگ تر از من بود و شهادت او هم زودتر از من اتفاق افتاد.
سردار حسنی سعدی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به 8 مرداد سالگرد برداران شهیدش حسن و جواد حسنی سعدی گفت: برادرانم هر دو در شب 8 مرداد 62 در عملیات والفجر 3 مفقود شدند و هر دو زن و بچه داشتند؛ من هم بین مجروحین و اسرا بودم که دو سه شب پی در پی مادرم را خواب دیدم که گوشه ای از خانه تنها نشسته و گریه می کند؛ من در اتاق آسایشگاه موصل 4 بودم، همه برای قرائت دعای توسل یا کمیل دقیق یادم نیست؛ آماده شده بودن؛ من با جواد که بیشتر مأنوس بودم در عالم خیال گفتم تو شهید شدی و حدس می زنم حسن اسیر باشد؛ دعا کن آزاد شویم و حداقل یکی از ما برود عصای دست والدین باشد؛ شب خواب دیدم جواد آمد پشت در آسایشگاه دست گذاشت روی دستگیره در و گفت بیایید پیش ما و... که پس از این خواب ما از اسارت آزاد شدیم.
هم با بیان اینکه سال گذشته موکب به یاد حضرت رقیه سلام الله علیها و به نام شهید غلامرضا لنگری زاده در اربعین خدمات رسانی کرد؛ افزود: امسال موکب را به یاد حضرت علی اصغر علیه السلام و به نام علی آقا ماهانی، این عارف جبهه ها حرکت می دهیم.
وی اظهار کرد: یکی از سبک های زندگی و رفتار و اخلاق مشترک بین علی آقاماهانی و شهید مغفوری و حاج قاسم و لنگری زاده های نسل ما احترام به والدین است که ان شاءالله ما نیز با آن زندگی خود را پیش ببریم.
هم در انتهای این مراسم گفت: مهمتر از زندگی کردن، نوع نگاه به زندگی است و همین نگاه است که عاشورا را با آن همه حوادث سهمگین، ما رأیت الا جمیلا می کند.
وی تصریح کرد: انسانی که ضعیف العقل و ضعیف الفکر و ضعیف النفس و ضعیف الباطن باشد حادثه های پیرامون زندگی برای او خیلی بزرگ می شود مثلاً شکست تیم محبوب فوتبال که طرف به خاطر آن رابطه خانوادگی را حتی بهم می زند.
این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: برخی فیلم هایی که اخیراً منتشر شده حاکی از آن است حاج قاسم در مقر داعش رفته و برگشته زیرا او آنقدر قوی التفس و قوی الباطن بود که می گفت داعش هیچی نیست.
وی با بیان اینکه حاج قاسم خون دل ها خورد همانگونه که رهبری هم کم خون دل نمی خورند؛ تصریح کرد: اما با مقاومت به جایی می رسد که بر اساس آیه «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا» ولی فقیه زمان در نماز بر حاج قاسم گریه می کند و علما روی منبرها برای او گریه کردند، معلوم است او کار را تمام کرده بود.
در جمله ای از حاج قاسم که با عکس علی آقا ماهانی بر تابلوی بالای مزارش نقش بسته آمده است: «هر وقت فشارهای روحی جانم را به عذاب می کشید می رفتم پیش علی آقا؛ وقتی می گفتم چرا آمده آمده ام؟ فقط نگاهش دلم را آرام می کرد! چه برسد به اینکه دو آیه از قرآن بخواند و تفسیر کند و یا روضه حضرت زهرا برایم بخواند.»