بزرگنمايي:

کرمان رصد - جیرفت - به گفته معاون آموزشی و پژوهشی دانشگاه جیرفت مهدی وزینی افضل عضو هیات علمی گروه تاریخ، کتاب آلبرت کاستگرخان مهندس‌باشی با محوریت گزارش‌ها، سفرنامه‌ها و اسناد مهندس راه‌سازی اتریشی دوره ناصرالدین‌شاه را به مرحله چاپ رساند.

آلبرت کاستگرخان، از اواسط دوران ناصرالدین‌شاه قاجار به منظور توسعه راه‌های شوسه، از اتریش وارد ایران شد، یکی از شاخصه‌های مدرنتیه دوره قاجار، مقوله راه و راه‌سازی است، روشنفکران قاجاری از راه شوسه و راه‌آهن به عنوان ستون فقرات رشد اقتصادی کشور یاد می‌کردند و از راه‌سازی تحت عناوین «راه نجات» و «راه گلستان شدن کشور» نام می‌بردند و برای نیل به اهداف خود، اقداماتی را انجام دادند. یکی از این کارها، استخدام یک مهندس اتریشی به نام مسیو آلبرت کاستگر بود که در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار به ایران دعوت و به ترتیب در دارالفنون، وزارت جنگ، وزارت فوائد عامه و وزارت امور خارجه مشغول به کار شد.
حمیدرضا علیزاده معاون آموزشی و پژوهشی دانشگاه جیرفت روز چهارشنبه در جمع خبرنگاران افزود: یکی از اولویت‌های دانشگاه جیرفت حمایت از اعضای هیات علمی در راستای رفع نیازهای جامعه است.
وی ادامه داد: در حوزه علوم انسانی نیز برای ایجاد نگرشی جدید در راستای توسعه هرچه بهتر این حوزه در جامعه دانشگاه حمایت‌های ویژه‌ای برنامه‌ریزی شده است.
معاون آموزشی و پژوهشی دانشگاه جیرفت تصریح کرد: کتاب آلبرت کاستگرخان مهندس‌باشی توسط دکتر مهدی وزینی افضل عضو هئیت علمی گروه تاریخ دانشگاه جیرفت و علی ابوالقاسمی و با حمایت انتشارات این دانشگاه در 220 صفحه به چاپ رسیده است.
وی بیان داشت: مولفان در این کتاب به معرفی کاستگرخان نخستین مهندس راه‌سازی ایران در دوره قاجار و ترجمه سفرنامه‌ها و اسناد این مهندس اتریشی پرداخته‌اند.
علیزاده گفت: حاصل تجربیات کاستگرخان در ایران، دو سفرنامه تحت عناوین «سفر به مازندران» و «سفرنامه تهران به بلوچستان» است.
وزین افضل مولف کتاب آلبرت کاستگرخان افزود: کاستگرخان، مهندسی بوده که در دوره ناصرالدین‌شاه به استخدام دولت ایران درآمده و اولین جاده‌های شوسه در ایران همچون جاده‌های مازندران، کرمانشاه، شمیران و قوچان را ساخته است.
وی هدف از تالیف این کتاب را کمکی هر چند کوچک به مطالعات ایرانشناسی و ارائه اطلاعات منحصر به فردی از اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایران قرن نوزدهم میلادی عنوان کرد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: منابع مهم استفاده شده در این کتاب علاوه بر آثار دست نویس کاستگرخان، منابع دست اول دوره قاجار، روزنامه های قاجاری، اسناد و مدارک آرشیوی وزارت امور خارجه و کتابخانه ملی ایران است.
دانشگاه جیرفت با پنج دانشکده و 36 رشته تحصیلی و قریب به سه هزار و 500 دانشجو در منطقه باقرآباد این شهرستان واقع شده است.