بزرگنمايي:

کرمان رصد - تهران- سخنرانی شفاف و صریح حسن روحانی رییس‌جمهوری در جمع مردم یزد به ویژه در زمینه مبارزه با فساد با حواشی‌هایی همراه بود که این موضوع زمینه‌ای را فراهم ساخت تا رسانه‌های داخلی آن را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهند.

به گزارش گروه نشریات خبری ایرنا، روز گذشته حسن روحانی وارد یزد شد. نمایندگان مجلس شورای اسلامی، معاونان استاندار و جمعی دیگر از مسئولان استانی در مراسم استقبال از رییس جمهوری در فرودگاه شهید صدوقی(ره) یزد حضور داشتند. ‌بعد از آن روحانی در نخستین برنامه سفر خود در میدان امیرچخماق این استان حضور پیدا کرد و در جمع مردم یزد در زمینه‌های مختلف به ویژه مبارزه با فساد سخن گفت. دیدار با نخبگان و مسئولان استان و افتتاح همزمان طرح‌های مختلف یزد از طریق ویدئوکنفرانس از دیگر برنامه‌هایی بود که رییس جمهوری در سفر به استان یزد انجام داد. نشست خبری و گفت‌وگو با اصحاب رسانه این استان، پایان‌بخش برنامه‌های روحانی در یزد بود.
در حاشیه سخنرانی رییس‌جمهوری، تعداد معدودی از شرکت‌کنندگان با سر دادن شعارهایی و بلند کردن پلاکاردهایی سعی در ایجاد اخلال در مراسم داشتند. روحانی هم در واکنش به این افراد گفت: بی‌تردید صدای شما مردم، صدای این چند نفر جوان نیست شما مردمانی بزرگ، مهربان و در خط انقلاب هستید و همه باید آگاه باشیم که اختلاف و فاصله خواست آمریکا است لذا نگذاریم خواست آمریکا از حنجره عده معدودی بلند شود گرچه آن عده بسیار کم و معدود هستند اما در عین حال آن گروه اندک و کوچک را هم به اسلام، وحدت و پیامبر رحمت دعوت می‌کنیم.
رسانه های اصلاح طلب در این باره نوشتند : رییس‌جمهوری در اجتماع مردم یزد به پرونده‌هایی اشاره کرده است که پاسخ روشن می‌طلبد و نمی‌توان روشن‌گویی روحانی را به ناراحتی او از رسیدگی به پرونده برادرش تقلیل داد. در همه این مدت که دستگاه قضا به پرونده برادر رییس‌جمهوری رسیدگی کرد، مگر روحانی واکنشی در منظر عموم نشان داده است؟
رسانه های اصولگرا با هجمه علیه رییس جمهوری عنوان داشتند :
روزنامه ایران: رییس جمهوری روز گذشته در جمع مردم یزد سخنانی در باب مبارزه با فساد مطرح کرد که بار دیگر نوک پیکان حملات سیاسی را متوجه ایشان کرد.
رسانه های اصلاح‌طلب
فساد
روزنامه آرمان ملی نوشت : رییس‌جمهوری در جمع مردم یزد اظهار داشت که ‌افرادی دستگیر و حکم آنها صادر شده، اما هنوز مشخص نیست که پول‌ها کجا رفته است؟ در این راستا باید اذعان داشت؛ اگر تصمیمی در دادگاه گرفته شود که منتج به نتیجه شود و رایی صادر شود، زمان اجرای رأی آن پول به‌وسیله اجرای احکام دادگستری وصول شده و به حساب خزانه دولت واریز می‌شود. برابر اصول 52 و 53 قانون اساسی کلیه دریافتی‌های دولت از هر جا که باشد در حساب خزانه واریز می‌شود و برابر قانون اساسی در بودجه سالیانه محسوب می‌شود. اما اگر مطالبات نهاد، سازمان یا وزارتخانه‌ای از شخص یا نهادی باشد آن نهاد یا وزارتخانه مطالبات را دریافت کرده و به خزانه واریز می‌کند. از طرف دیگر طبق آنچه که مکررا گفته شده رویکرد فعلی مبارزه با مفسدینی است که از بستر مهیای فساد استفاده کرده‌اند. در واقع بسترهای لازم برای مقابله با فساد کاملا شناسایی و با آنها برخورد نشده تا شخص ثالثی نتواند از محیط استفاده کند. هر کدام از افرادی که توسط دستگاه قضائی بازداشت می‌شوند معوقات بانکی چندهزار میلیاردی دارند در حالی که افراد عادی برای ایجاد اشتغال یا وام ازدواج نمی‌توانند چند میلیون وام دریافت کنند. لذا علت اینکه مردم این روش را باور ندارند این است که جامعه بارها در مقاطع مختلف برخورد با مفسدین معین شده را دیده، اما هنوز عزمی برای مبارزه با بسترهای فساد را مشاهده نکرده است.
البته در برخی حوزه‌ها مافیا وجود دارد، اما اکنون گرفتاری جامعه این است که ایران مالی به وسعت 170 هکتار درست می‌شود، اما در برخی جاها مردم نانی برای خوردن ندارند. البته نباید از یاد برد که در پیش بودن انتخابات و برد تبلیغاتی این مساله نیز بر این رویه تاثیرگذار است. مهم‌تر اینکه در مبارزه با فساد حرف حق از زبان هر کسی جاری شود باید شنید. حال که رئیس‌جمهور نیز خواستار توضیح قوه قضائیه درباره فسادهای میلیارد دلاری و نهادهای بدهکار شده باید آن را قدمی رو به جلو دانست و به فال نیک گرفت. چرا که این شیوه هنوز به مبارزه با بسترهای فساد نرسیده و در همین مبارزه با مفسدین نیز مشخص نیست که چرا اطلاع‌رسانی دقیقی صورت نمی‌گیرد. مگر می‌شود فردی که سال‌ها با این سیستم بانکی کار می‌کند و معوقات میلیاردی دارد امروز بازخواست نشود؟ یعنی تاکنون مشخص نشده بوده ‌است؟ اینها مسائلی است که باید نسبت به‌آن شفاف‌سازی صورت گیرد.
در مطلب سرمقاله روزنامه آرمان به قلم صادق زیباکلام می خوانیم:‌ مفاسد اقتصادی طی دهه‌های اخیر رشد چشمگیری داشته و این رشد همچنان ادامه دارد. در چنین شرایطی تفاوت چندانی میان فسادهای میلیارد تومانی با فسادهای میلیارد دلاری وجود ندارد و این وظیفه قوه قضائیه است که به فساد اعم از کوچک و بزرگ رسیدگی کند. واقعیت امر آن است که برخی می‌خواهند منشأ فساد را دولت آقای روحانی نشان دهند و اعلام کنند ریشه فساد در دولت است. در نتیجه صحبت رییس جمهوری در خصوص لزوم رسیدگی به فسادهای میلیارد دلاری را می‌توان پاسخی به این افراد دانست. رییس جمهوری می‌خواهد بگوید «فساد فقط در مدیران دولتی نیست» و «فقط قوه مجریه با مشکل فساد دست و پنجه نرم نمی‌کند». همه ما آگاهیم که مفاسد خارج از دولت اگر از مفاسد دولتی بیشتر نباشد، یقیناً کمتر هم نیست و به همین دلیل است که رییس جمهوری به عنوان مسئول اجرای قانون اساسی به قوه قضائیه توصیه می‌کند. در این ماجرا رگه‌هایی از برخورد سیاسی نیز وجود دارد. برخی ادعا می کنند که گوشه‌ای از مسائل به رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 باز می‌گردد. در کنار آن رقابت‌ها نوعی دوگانگی نسبت به دولت وجود دارد و تلاش‌هایی در جریان است که دولت به عنوان «مسبب اصلی فساد در کشور» معرفی شود. رفتار رییس جمهوری پاسخی به این هجمه‌هاست و آقای روحانی می‌خواهد به مردم بگوید فساد در سطوح مختلف وجود دارد.
محمدعلی پورمختار نماینده مجلس شورای اسلامی­ در روزنامه اعتماد نوشت: صحبت‌های رییس‌جمهوری به معنای لزوم مبارزه همه‌جانبه با فساد در تمام سطوح و اعداد است، ‌شک و تردیدی وجود ندارد و همه دستگاه‌ها باید برای پیگیری این خواسته اقدامات لازم را انجام دهند. برای مثال پیگیری برخی پرونده‌ها به ارایه اطلاعات و جزییات موجود از سوی دستگاه‌های مجری نیاز دارد، در صورت ارایه این اطلاعات، می‌توان انتظار داشت که برخورد با فساد در آن حوزه‌ها نیز با جدیت دنبال شود. در چنین شرایطی اگر اطلاعات دقیق از یک جرم یا فساد ارایه شد اما با عدم پیگیری مواجه شدیم، می‌توان شکایت کرد و به روند اعتراض داشت. فساد موضوعی است که از مبنا وجودش در اقتصاد کشور، امری منفی و غیرقابل قبول به شمار می‌رود. از این رو نباید میان فسادهای خرد و فسادهای کلان اولویت‌بندی کرد. در این موضوع شکی وجود ندارد که آنهایی که فساد گسترده‌تری داشته‌اند و اموال عمومی را به نفع شخصی خود مصرف کرده‌اند باید با مجازات سنگین‌تر و جدی‌تر مواجه شوند اما در عین حال نمی‌توان فسادهای کوچک را نیز نادیده گرفت که خوشبختانه عملکرد ماه‌های اخیر نشان می‌دهد پرونده‌های زیادی در سطوح مختلف به جریان افتاده و رسیدگی به آنها آغاز شده است.
دولت تدبیر و برخوردهای قضایی
در بخشی دیگر از گزارش روزنامه آرمان ملی آمده است: رییس‌جمهوری در اجتماع مردم یزد به پرونده‌هایی اشاره کرده است که پاسخ روشن می‌طلبد و نمی‌توان روشن‌گویی روحانی را به ناراحتی او از رسیدگی به پرونده برادرش تقلیل داد. در همه این مدت که دستگاه قضا به پرونده برادر رییس‌جمهوری رسیدگی کرده، مگر روحانی واکنشی در منظر عموم نشان داده است؟ برادر رییس‌جمهوری در دادگاه حاضر شد و قاضی رای خود را صادر کرد و اکنون در حال گذران حکم است؛ اما اینها نافی این نیست که چرا دولت‌های‌ نهم و دهم، وقتی احتمال دست اندازی آمریکا به دارایی‌های ایران می‌رفت، دست روی دست گذاشت و با اهمال‌کاری، چنین اتفاقی را در آن سوی دنیا ممکن کرد. پرونده رسیدگی شده و تمام شده برادر رییس‌جمهوری نمی‌تواند نافی این مهم باشد که باید به پرونده تشکیل شده برای این اهمال رسیدگی کرد... نماینده‌های مخالف دولت، به خوبی کار مخالفت را انجام می‌دهند، دوستانی هم در خبرگزاری‌های دلواپس چشم بر شاهکارهای دولت مقبول خود بسته‌اند و حالا دارند سعی می‌کنند با ضعیف‌ترین چسب‌های جهان، سستی‌ها، اهمال‌کاری‌ها و تصمیم‌های غیر اصولی دولت معجزه هزاره سوم را به این دولت بچسبانند...
در بخشی از سرمقاله روزنامه ایران به قلم غلامعلی جعفرزاده نایب رییس فراکسیون مستقلین مجلس می‌خوانیم: رییس‌جمهوری روز گذشته در جمع مردم یزد سخنانی در باب مبارزه با فساد مطرح کرد که بار دیگر نوک پیکان حملات سیاسی را متوجه ایشان کرد. البته بعید است که خود آقای روحانی بدون علم به آغاز دور جدیدی از حملات این حرف‌ها را به زبان آورده باشد. مخالفان دولت تأکید دارند که سخنان آقای روحانی از باب ایجاد فشارهای سیاسی برای منحرف کردن مسیر مبارزه با مفاسد اقتصادی بوده است. اما روشن نمی‌کنند این استدلال که برای مبارزه با فساد تمام پرونده‌های مربوط به جریان‌های مختلف سیاسی کشور بررسی و بازگو شوند، چه نوع فشاری است؟ به طور مشخص در دولت آقای روحانی با بسیاری از نزدیکان دولتمردان برخورد قضایی صورت گرفت و هیچ گاه در دولت نه خط قرمزی برای این برخوردها ترسیم شد و نه تهدیدی مشاهده گردید. چه اینکه اگر قصدی عملی برای ایجاد اخلال در مبارزه با فساد وجود داشت، باید خود را در این دست تحولات نیز نشان می‌داد، کما اینکه دقیقاً همین اتفاق در دولت سابق رخ داده بود و جریان مخالف امروز آقای روحانی در آن زمان به این اندازه دلواپس ایجاد اخلال دولت در مبارزه با فساد نبود.
روزنامه ایران در مطلبی آورد: ایشان موارد مهمی از فساد و اتلاف منابع ارزی کشور را در دولت گذشته متذکر شد. این مبالغ با ارقام مشخص ولی باز هم کلی بیان شد. ولی نکته مهم ماجرا انتظار رسیدگی دستگاه قضایی به این موارد است. باید پذیرفت که دیگر نمی‌توان کلی‌بافی کرد. باید دستگاه قضایی به تک‌تک این موارد بپردازد، دولت هم می‌تواند متقابلاً جزئیات بیشتری از هر کدام از این پرونده‌ها را به‌صورت مکتوب و دقیق منتشر کند و انتظار داشته باشد که دستگاه قضایی طی فرآیندی شفاف و عادلانه به آنها رسیدگی کند. شاید برخی از نیروها از عمومی و علنی شدن این موارد خوشحال نباشند ولی نوعی از بی‌اعتمادی در رسیدگی و به سرانجام رسیدن این موارد در سخنان آقای رئیس جمهوری وجود داشت که تنها راه‌ حل آن، شفافیت در رسیدگی قضایی است. به‌ عنوان اولین گام دستگاه قضایی می‌تواند امکان آن را فراهم کند که مردم نسبت به فسادهای احتمالی در میان قضات و سایر نیروهای این دستگاه با آزادی بیشتری اظهار نظر کنند و قوه قضائیه نیز اسامی قضات متخلف و موارد تخلف و جرم و مجازات آنها را شفاف اعلام و به‌ صورت علنی رسیدگی کند تا از این نظر میان رفتار دادگاه‌ها با کارکنان دولت و دستگاه قضایی عدالت برقرار شود.
ضرورت شفافیت سازی
سرمقاله روزنامه ایران در ادامه آورده است: اما بحث اصلی این نیست. موضوع اصلی چیز دیگری است؛ آقای روحانی به طور مشخص در مقابل افکار عمومی به چند پرونده و ارقام و آدرس آنها اشاره کرده و خواستار شفاف‌سازی و توضیح درباره آنها شده است. مخالفان دولت هم نام این کار را سیاسی‌کاری دولت و فشار به دستگاه قضایی گذاشته و به رفتار رییس‌جمهوری حمله‌ور شده‌اند. اما این جریان اگر عمیقاً و حقیقتاً معتقد به این است که رفتار رییس‌جمهوری سیاسی است و پشت سخنان او چیزی وجود ندارد، راه نشان دادن آن بسیار ساده‌تر و پیش پا افتاده‌تر از این دست حملات است. آنها نیز براحتی می‌توانند از دستگاه قضایی تقاضای شفاف‌سازی رسمی در مورد موارد مطرح شده در سخنرانی رییس‌جمهوری را بکنند و این منطقی‌ترین کاری است که باید در این مقطع صورت بگیرد. این جریان اگر تا آن اندازه درباره بی‌پایه بودن سخنان آقای روحانی اطمینان خاطر دارد، این درخواست ساده را مطرح کند و با اعتماد به نفس کامل به دنبال گرفتن پاسخ آن باشد. به نظر می‌رسد که این بسیار ساده‌تر از طرح تحلیل‌ها و تفسیرهای رنگارنگ از اظهارات رییس دولت است. اما سخنان دیروز رییس‌جمهوری به عنوان مقام دوم رسمی کشور سؤالاتی را نیز در ذهن مردم ایجاد کرده است. سؤالاتی که منطق شفافیت و همین طور احترام به افکار عمومی حکم می‌کند که بی پاسخ گذاشته نشوند. مخاطب صحبت آقای روحانی مشخصات دستگاه قضایی بوده و از همین رو زیبنده است که دستگاه قضایی، خود نیز فارغ از مسائل سیاسی که مطرح می‌شود به احترام افکار عمومی درباره این موارد توضیح داده و شفاف‌سازی کند.
روزنامه ابتکار با تیتر مبارزه با فساد در دام سیاست می نویسد: برخی مسئولان و مقامات بعد از اتمام مسئولیت خود تازه به این فکر می‌افتند که پیگیر فسادهای رخ داده باشند و شده که آنها به فسادها و اختلاس‌هایی واکنش نشان می‌دهند که در دوره مسئولیت خودشان رخ نداده است. این نوع نگاه سیاسی و جناحی به مسئله فساد نه تنها به جلوگیری و بستن راه‌های آن کمک نمی‌کند بلکه حتی اعتماد مردم را هم نسبت به خود از دست می‌دهند. یعنی حتی اگر در این زمینه تلاشی صورت گیرد از سوی هرکدام از نهادهای نظارتی، باز مردم چندان دلخوش نیستند و احساس می‌کنند این اقدامات بیشتر برای فریب افکار عمومی است. در واقع مبارزه با مفاسد اقتصادی بین دعواهای سیاسی گم شده است. بنابراین مردم در چنین شرایطی به شدت تشنه شفافیت هستند چرا که شفافیت در فضای حکمرانی، آرام بخش و عامل اعتماد بین مردم و دولتمردان، به عنوان یکی از پایه‌های اصلی بقای حاکمیت است. اگر همه چیز شفاف باشد و همه امور در معرض دید عموم و زیر ذره‌بین افکار عمومی قرار گیرد، قطعا کسی جرات سوء‌استفاده و تخلف را نخواهد داشت. در واقع مردم زمانی اعتمادشان پابرجا خواهد ماند که پشت‌ پرده و ابعاد پنهان فسادهای کلان مشخص شده باشد. این امر را می‌توان در سخنان روز گذشته حسن روحانی دید. رییس‌جمهوری با تاکید بر این‌که همه باید با شفافیت و عزمی راسخ با فساد در جامعه مبارزه کنیم، اظهار کرد: دست هر کسی که در این کشور به فساد آلوده باشد باید با او برخورد شود و مبارزه با فساد، جناح و حزب نمی‌شناسد و همه مردم و جناح‌ها خواستار مبارزه با فساد به صورت شفاف هستند.
روزنامه ایران در مطلبی نوشت: سخنان آقای رییس‌جمهوری در یزد چند محور داشت. شاید مهم‌ترین محور آن بحث فساد بود. در این موضوع ایشان به سه نکته کلیدی اشاره کردند. اول تأکید بر مبارزه اساسی و ساختاری با فساد از خلال قانونگذاری و کوشش‌های دولت در این باره است. دولت شفافیت را از خود آغاز کرده‌ است و انتظار می‌رود که سایر نهادها نیز به این فرآیند ملحق شوند و فقط به بیان شعار مبارزه با فساد بسنده نکنند. بحث دوم آقای روحانی در دفاع از دولت و این ادعا بود که هیچ ارز و پولی در این دولت گُم نخواهد شد. روشن است که اگر دولتی حاضر شود که شفافیت را سرلوحه اقدامات خود کند، بالطبع می‌تواند چنین ادعایی را طرح کند. نمونه روشن آن پرداختن به ارز 4200 تومانی بود که طی یک سال و نیم گذشته بویژه در چند ماه اخیر از سوی مخالفان دولت و به طور مکرر درباره خوردن و بُردن یا گُم شدن آن اعلام سخن کرده‌اند و دولت نیز هر بار آن را نفی کرده است ولی این نفی مستلزم جزئیات بیشتری بود تا این که آقای روحانی در یزد به جزئیات آن اشاره کرد و با استناد به گزارش بانک مرکزی توضیح داد که 17 میلیارد دلار آن صرف واردات چه کالاهایی شده است و یک میلیارد دلار باقیمانده را نیز موکول به‌ گزارش سازمان تعزیرات کرد. امیدواریم گزارش‌های بانک مرکزی و سایر نهادها در دسترس عموم قرار گیرد و به‌صورت شفاف همه متوجه شوند که این گشایش اعتبار، صرف واردات کدام کالاها شده است. سومین نکته مورد اشاره آقای روحانی از یک جهت مهم‌تر و احتمالاً حساسیت‌برانگیزتر بود.
توهین به رییس جمهوری
روزنامه اعتماد با تیتر حمایت اکثریت، اعتراض اقلیت می نویسد: مخالفان هنوز سخنرانی پایان نیافته، توپخانه‌های رسانه‌ای را آتش کردند؛ آنها که در مراسم حضور داشتند با ایجاد اختلال در سخنرانی مراسم را تحت تاثیر قرار دادند و آنها که دستی در فضای رسانه‌ای داشتند، بازگشت روحانی به مواضع مصلحانه را انتخاباتی و تبلیغاتی خواندند اما رییس‌جمهوری چه گفت که مخالفان را عصبانی کرد؟ روزنامه آرمان ملی به قلم پروانه مافی نماینده مجلس شورای اسلامی آورده است : اینکه عده‌ای کشور را با برخی برخوردها و رفتارهای عموما غیرمسئولانه و غیرکارشناسانه به تنش بکشند و سطح آن را تا رئیس‌جمهور بالا ببرند اصلا پذیرفتنی نیست و باید با برخوردهای مجدانه قانونی روبه‌رو شوند تا دیگر به چنین اقدامات تفرقه افکنانه‌ای مبادرت نورزند. این جریانات قطعا سازماندهی خاصی دارند و نمی‌توان اینگونه برداشت کرد که اینها مردم عادی هستند که پراکنده، خودجوش و بدون سازماندهی کار می‌کنند. خود ما نمایندگان تجربه‌ چنین مخالفت‌هایی را در مجلس داریم. در مورد برخی لوایح مصوب که قرار بود در روزهای خاصی تصویب شود گاهی برخی از این گروه‌ها با سازماندهی خاصی که داشتند حملات خود به نمایندگان را شروع می‌کردند و تا زمان حصول نتیجه از سوی مجلس به هجمه و تخریب علیه نمایندگان موافق ادامه می‌دادند. در نتیجه تجربه این مساله را در مجلس داریم و می‌دانیم که اینگونه حرکت‌ها سازماندهی شده است. هرچند این تحرکات برای امروز نیست و در گذشته نیز وجود داشته است. اگر قوه قضائیه یکبار برای همیشه با اینگونه خودسری‌های غیر مسئولانه و تهدید و تخریب علیه رئیس‌جمهور یا سایر مسئولان برخورد قاطع و عادلانه‌ای داشته باشد دیگر شاهد وقوع چنین اتفاقات تلخی در جامعه نخواهیم بود.
روزنامه اعتماد با تیتر حمایت اکثریت، اعتراض اقلیت می نویسد: مخالفان هنوز سخنرانی پایان نیافته، توپخانه‌های رسانه‌ای را آتش کردند؛ آنها که در مراسم حضور داشتند با ایجاد اختلال در سخنرانی و شعار دادن و پلاکارد دست گرفتن مخالف‌خوانی را آغاز و مراسم را تحت تاثیر قرار دادند و آنها که دستی در فضای رسانه‌ای داشتند، بازگشت روحانی به مواضع مصلحانه را «انتخاباتی» و «تبلیغاتی» خواندند، او را با محمود احمدی‌نژاد مقایسه کردند و داستان «بگم بگم‌های رییس دولت نهم و دهم» را یادآور شدند. اما رییس‌جمهوری چه گفت که مخالفان را عصبانی کرد؟
به گزارش روزنامه ایران؛ یک منبع آگاه در استانداری یزد با اشاره به تلاش عده‌ای معدود اما سازمان یافته که قصد ایجاد اخلال در سخنرانی رییس جمهوری داشتند، گفت: این عده معدود همان زمان با پاسخ قاطع و حداکثری مردم شریف یزد حاضر در محل مواجه شدند که صدای وحدت را سر می‌دادند. از آنجا که این اقدام توسط عده‌ای معدود انجام شد و در خیل عظیم جمعیت حاضر در محل سخنرانی رییس جمهوری گم شده بود، ‌اقدام برخی خبرگزاری‌ها در وزن دادن به این موضوع و پوشش رسانه‌ای هدفمند آن عملی نامناسب و دور از شأن رسالت خبرنگاری بود، چرا که رسانه‌ها نیز بالطبع نباید حنجره دشمن و بازتاب دهنده اقدام خطای همان عده معدود باشند. وی ادامه داد: استانداری یزد بخوبی مطلع است که این عده اندک از کجا سازماندهی شده‌اند و در صورت لزوم در این باره این جریان و افراد سازمان دهنده شفاف سازی خواهد کرد.
سرمقاله روزنامه آرمان به قلم صادق زیباکلام آورده است:‌ جنبه دیگر سخنرانی آقای روحانی اما اعتراضاتی و شعارهایی است که علیه شخص رییس جمهوری مطرح شد. سؤال من از مسئولان امر این است که آیا اگر یکی از مسئولان قوای دیگر و یا یکی از روحانیان بلندمرتبه در حال سخنرانی باشد، باز هم شاهد این گونه اعتراضات خواهیم بود؟ کسی جرأت نمی‌کند در هنگام سخنرانی نامبردگان شعار دهد اما در خصوص رییس جمهوری این گونه نیست و به راحتی در کشور به ایشان توهین و فحاشی می‌شود. اگر این رفتار و تخریب رییس یک قوه صحیح است پس باید این اجازه از سوی قوه دیگر صادر شود که در سخنرانی آنها نیز شعار بدهند. اگر اینگونه نیست و نباید بی‌احترامی به رییس یک قوه صورت بگیرد، چرا در خصوص آقای رییس‌جمهوری این رفتار صورت می‌گیرد و هیچ برخوردی با بانیان این توهین‌ها و تخریب‌ها صورت نمی‌گیرد؟
در بخشی از مطلب روزنامه اعتماد آمده است : در مواردی نیز بعضا هتاکی و عداوت‌های جناحی، جای این رسم دیرین و شیرین ایرانیان را گرفته و به‌ جای نقد منصفانه، شاهد پلاکاردهای توهین‌آهیز هستیم. رفتاری که در مواردی جهت تحریک اعصاب رییس‌جمهوری و همراهان او انجام می‌شوند که شایسته نیست. طبیعتا در شرایطی که حرمت رییس‌جمهوری که به عنوان مهمان وارد استانی شده، حفظ نمی‌شود، نمایندگان مجلس، مقامات قضایی و دولتی و شخصیت‌های علمی نمی‌توانند انتظار داشته باشند که از گزند توهین و اهانت عناصر افراطی مصون بمانند. از این جهت لازم است همگی مراقبت کنیم که هم شأن شهروندان و هم شأن مهمانان سفرهای استانی حفظ شود. در چنین شرایطی رییس‌جمهوری علاوه بر بیان خبری درخصوص دستاوردهای مختلف دولت، چند مورد از مشکلات کشور را نیز با زبان انتقادی مطرح می‌کنند. مطالبی که قاعدتا جهت تنویر افکار عمومی بیان شده و به ‌نوعی پاسخی است، موجز و مختصر به هتاکی‌هایی که علیه رییس‌جمهوری و حامیان دولت صورت گرفته است. به بیان دیگر وقتی رییس‌جمهوری در چنین شرایطی قرار می‌گیرد، ناخودآگاه به سوی درددل با مردم می‌رود و اشکالاتی را نیز مطرح می‌کند.
به گزارش روزنامه همدلی ، علی‌اکبر حدادی، یکی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب یزد، از حاضران در سخنرانی دیروز رییسجمهوری، درباره حواشی پیش‌آمده در آن گفت: تعدادشان به 30 تا 35 نفر نمی‌رسید، جمعیت هم با آنها همراهی نکردند. حتی در پایان که آقای روحانی از آقای خاتمی یاد کردند، جمعیت استقبال و شادی کردند. اینها شب گذشته نیز با پلاکاردهایی با محور بیکاری و مشکلات مربوط به اشتغال مقابل استانداری تجمع کرده بودند؛ البته مشکلاتی به لحاظ اشتغال در استان وجود دارد و آماری مبنی بر اینکه یزد دومین رتبه بیکاری در کشور را دارد، منتشر شده که این نیز به موضوع دامن زده است. یک شاهد عینی دیگر از یزد می‌گوید: شب قبل از سخنرانی جلسه فعالان سیاسی و اجتماعی با آقای واعظی بود که نمایندگان برخی تشکل‌های دانشگاه یزد با سبد گلابی پوسیده در جلسه حاضر شدند. آنها در حین مراسم با اعتراض جلسه را ترک و بعد از آن نیز مقابل استانداری تجمع اعتراضی کردند.
رسانه های اصولگرا
واکنش ها به سخنان روحانی
به گزارش روزنامه کیهان، ‌ حسینعلی شهریاری نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی نیز با اشاره به اظهارات رییس‌جمهوری در بحث مبارزه با فساد در جمع مردم یزد گفت: اینکه آقای رییس‌جمهور یمی‌گوید باید با دانه‌درشت‌ها برخورد شود مگر از برادر آقای رییس‌جمهوری هم دانه‌درشت‌تر داریم که قوه قضائیه با وی برخورد کرده است. محسن کوهکن نمایندگان فراکسیون ولایی مجلس در گفت وگو با خبرگزاری فارس گفت: اکنون که قوه قضائیه عزم خود را جزم کرده باید در کنار آنها قرار بگیرید و کمک کنید. اینکه صحبت از 2 میلیارد در آمریکا می‌کنید باید بدانید که این موضوع نتیجه تصمیم مدیریتی دولت قبل بود که یا به غلط یا درست تشخیص داد زمان فروش اوراقی که خریده فرا نرسیده سپس شاهد این اتفاق بودیم.
به گزارش روزنامه کیهان ، اظهارات حاشیه‌ای روحانی در جمع مردم یزد البته با واکنش‌های بسیاری در فضای سیاسی کشور نیز مواجه شد. حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی مدیر مسئول موسسه اطلاعات درباره اظهارات دیروز رییس‌جمهوری گفت: رییس‌جمهوری ... نباید سد راه کسانی شود که در حال حاضر با قدرت و قوت خدمات ارزشمندی را ارائه می‌دهند.
حسینعلی شهریاری نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی نیز با اشاره به اظهارات رییس‌جمهوری در بحث مبارزه با فساد در جمع مردم یزد گفت: اینکه آقای رییس‌جمهور یمی‌گوید باید با دانه‌درشت‌ها برخورد شود مگر از برادر آقای رییس‌جمهوری هم دانه‌درشت‌تر داریم که قوه قضائیه با وی برخورد کرده است. رییس قوه قضائیه به دور از نگاه‌های سیاسی با مفاسد برخورد می‌کنند و ما شاهد این هستیم که کسانی که با آنها برخورد می‌شود هم از جریان اصولگرا و هم از جریان اصلاح‌طلب هستند و این خود بیانگر رفتار فراجناحی رییس دستگاه قضا در برخورد با مفاسد است.
موسی غضنفر آبادی رییس دادگاه انقلاب در گفت وگو با خبرگزاری تسنیم تصریح کرد : به آقای رییس‌جمهوری هم توصیه می‌کنیم که ایشان هر پرونده و موردی از فردی و نهادی سراغ دارند آن را طبق قانون به دستگاه قضایی اطلاع دهند و همراه با مردم منتظر پاسخ قاطع دستگاه قضایی باشند و مطمئن باشند که درباره عدالت هیچ خط قرمزی وجود ندارد... غضنفرآبادی در پاسخ به این سؤال که برخی معتقدند آقای روحانی از برخورد قضایی با برادرشان ناراحتند و به همین دلیل مواجهه توأم با عصبانیت را با قوه قضائیه آغاز کرده‌اند، خاطرنشان کرد: من نمی‌توانم درباره نیات درونی ایشان قضاوت کنم؛ به هرحال طبق قانون و بر اساس مستندات و بر مبنای عدالت با هر فردی که تخلف کند برخورد می‌شود و در موردی هم که شما گفتید این روال قضایی کاملاً طی شده. هرچند می‌شود به هر فردی توصیه کرد که اگر برقراری عدالت را بر مناسبات فردی و شخصی مقدم بدارد نهایتاً خود او هم همچون جامعه سود می‌برد و باید از این بابت خوشحال باشد، امّا ما در این باره قضاوتی راجع به آقای رئیس‌جمهور نمی‌توانیم بکنیم. ان‌شاءالله که ایشان هم همچون عموم مردم از اعمال عدالت خوشحال است.
برچسب‌ها
یزد فساد اقتصادی حسن روحانی قوه قضاییه
پروندهٔ خبری
سفر رئیس‌جمهوری به یزد و کرمان